Feiten over Voorkeurstaal voor inhoud Nederlands: onthuld

Wiki Article

Krachtig hierop gelijkende dialecten zijn dit Bildts, Midslands op Terschelling en het Amelands, die precies wanneer het Stadsfries retour te voeren bestaan op Hollandse spreektalen betreffende voor 1700, vermoedelijk weet betreffende voor 1600.

Tegelijk worden hierin voor de spelling over een spraakklanken, de verdeling met een woorden in lettergrepen, het toepassing betreffende dit koppelteken, het deelteken en dit weglatingsteken en het toepassing over hoofdletters voorschriften en aanwijzingen gegeven.

Het economisch en bestuurlijk zwaartepunt in Brabant, Vlaanderen en Holland, met rond de 85% met al die Nederlandstalige inwoners van de Nederlanden, weerspiegelde zich ook in de dominantie betreffende een geschreven variaties uit welke gewesten.[4] Die schrijftalen waren academisch daar ze vooral op een kanselarijen over vorsten, kloosters en steden en bijna niet via een ongeletterde populatie werden aangewend.

Er was toen nog geen standaardtaal, maar al die Middelnederlandse dialecten waren vermoedelijk in verdere ofwel mindere mate wederzijds verstaanbaar. De spelling aangaande dit Middelnederlands volgde een spreektaal, welke ieder regio krachtig kon afwijkingen. Dit was aanvankelijk niet zo cruciaal destijds daar alsnog gering in een volkstaal op schrift werden gesteld en een meeste personen, behalve de hogere geestelijke stand, tevens analfabeet waren en daar zeker ook niet heel wat gelezen werden.

In het gebied rond Kleef heeft een taal dit het langst uitgehouden, totdat het zichzelf om 1900 economisch op het Ruhrgebied ging focussen. Lange tijd zou het onder Nederlandse taalkundigen gebruikelijk blijven een Nederrijn wanneer deel aangaande dit Nederlandse taalgebied te bemerken. Daar liggen meerdere dorpen en steden betreffende Nederlands aandoende, aangezien Nederfrankische, namen. Heel wat posten hebben ook ons Nederlandse ingeval Duitse benaming.

Door een moderne mobiliteit bestaan de deelnemers met deze gemeenschap heterogener geworden en herkennen ze zichzelf almaar minder in een 'persoonlijk taal'. Dialecten maken zich zodoende tot regiolecten op ons bredere geografische fundering. Aangaande een zodra Nederlands beschouwde dialecten (uiteraard betreffende uitsluiting betreffende het Fries en het Limburgs) staat dit Gronings het verst af met een standaardtaal. Historisch behoort het Gronings tot een Nedersaksische dialectgroep in noordwestelijk Duitsland.

Ons essentiele gelijkenis tussen dit Engels en dit Nederlands ten opzichte aangaande het Hoogduits, werd hierdoor veroorzaakt. Ons vertrouwd voorbeeld is de "p" in dit Britse apple en Nederlandse appel die in dit Hoogduits ons Apfel geworden kan zijn. In een late negentiende en vroege twintigste eeuw werd een tweedeling tussen een Nederduits en een Hoogduits dikwijls voorgesteld als de basis voor dit huidige onderscheid tussen ons Nederlandse en een Duitse nationale taal.

In deze grovere rangschikking bevond zich ons groot aantal stammen waarvan de namen ten dele aangewend worden voor nu alsnog bestaande check here dialectgroepen.[7] Een nationale talen zijn desalniettemin niet meteen op ons stamindeling gebaseerd. Dit gebied aangaande een Nederlanden werden in een vroege middeleeuwen bevolkt door groepen die traditioneel in 3 stammen geraken ingedeeld: de Friezen, Saksen en Franken.[8] Gelijke drie stammen bewoonden omvangrijke segmenten van het gebied betreffende dit huidige Duitsland; zuidelijk daarvan woonden onder overige een Zwaben en Beieren.

Dit naamvallengebruik heeft wanneer resultaat het er geen strikte woordvolgorde in een zin nodig kan zijn, hetgeen voor iemand die Nederlands kent dikwijls gek kan aandoen. Vooral in rijmteksten wordt dikwijls de woordvolgorde vriendelijk. Zodra tweede valt ook de tweeledige ontkenning op. Een ontkenning bestaat uit 2 segmenten, vaak 'niet' en 'ne'. Echte strikte regels bestonden er niet, zeker uitzonderingen bestaan overvloedig waarneembaar.

Binnen de West-Germaanse tak behoort dit Nederlands tot de grotere talen, hoewel het aantal sprekers in vergelijking betreffende dit Engels en Duits alsnog steeds klein is. Met al die talen wereldwijd komt het Nederlands qua aantal sprekers volgens schattingen op de 35e à 40e plaats.[16]

Bijvoeglijk naamwoord: buigings-e Werkwoord: vervoegingen · krachtig en onregelmatig · onregelmatig · 't kofschip · voltooid deelwoord · rooie en groene werkwoordsvolgorde Voorzetsels Modaal partikel

Hedendaagse taalstrijd in een Voerstreek In 1830 werden een Belgische onafhankelijkheid uitgeroepen — weet zou dit nog tot 1839 duren voor Willem I de conditie officieel erkende — en de Belgische Franstalige elite (de Belgische adel en rijke burgerij betreffende dit economisch dominante Wallonië doch ook de Vlaamse bourgeoisie) bevoordeelde onmiddellijk wederom dit Frans.

Het Nederlands kan zijn tussen hen nagenoeg volkomen uitgestorven alhoewel ze wel trots bestaan op hun Nederlandse afkomst. In Maleisië bestaat er bijvoorbeeld ons club voor.

Van 1550 ontwikkelt zichzelf uit die dialecten bij kracht met een streven tot uniformiteit en standaardisatie dit Nieuwnederlands. Deze taal stond in het begin bij sterke kracht aangaande een Vlaamse en Brabantse dialecten en later aangaande dit Hollands. Ernaast speelde dit Limburgs een rol, en in mindere mate verder de Noordoostelijke dialecten: dit Nedersaksisch.